De zang van de nachtegaal neemt mythische proporties aan. En eerlijk is eerlijk: in het veld had ik de nachtegaal nog niet bewust herkend (vogelgeluiden is en blijft een werkpunt). Maar ik wist dat ze elk jaar in Fort 3 broeden, vlakbij huis. Vriend en goede gids Paul was mee voor een corona-veilig uitje. 

Vorig weekend hoorde ik Begijn Lebleu in “Interne keuken” nog vertellen over de nachtegaal (luister hier vanaf minuut 82). Het mannetje zingt nu om de vrouwtjes te imponeren en zet daarbij alle register open. 

Hieronder twee opnames uit het veld, gemaakt met de smartphone zonder externe microfoon.

We hebben 3 à 4 verschillende exemplaren erg goed (en vlakbij) horen zingen, maar slechts één vogel goed kunnen zien. De andere zaten (naar ons gevoel) letterlijk voor onze neus in het struikgewas maar niet te vinden.

De plaatselijke vissers zullen gelachen hebben als ze ons twee rond een struweel zagen “sluipen” bijna, behoedzaam stapje voor stapje zettend om toch maar een glimp van de nachtegaal op te vangen.